علم و دانایی وقتی سودمند است که باعث تغییر رفتار انسان به سمت کارهای نیک و اخلاق پسندیده شود، اما گاه، دانش و اطلاعات همچون باری بر دوش شخص باقی می ماند و هیچ ثمری برای او و
دیگران دربرندارد. چنین علم و دانشی، در بیشتر موارد، موجب خودبینی و خودپسندی شخص نیز می شود. در پیشامدهای روزگار این نوع علم و دانش به سادگی ازشخص جدا می شود و او را در گرداب دشواریها رها می سازد. داستان این کتاب نیز که برگرفته از یکی از حکایات مثنوی مولوی است، همین مضمون را ارائه می دهد.
علم و دانایی وقتی سودمند است که باعث تغییر رفتار انسان به سمت کارهای نیک و اخلاق پسندیده شود، اما گاه، دانش و اطلاعات همچون باری بر دوش شخص باقی می ماند و هیچ ثمری برای او و
دیگران دربرندارد. چنین علم و دانشی، در بیشتر موارد، موجب خودبینی و خودپسندی شخص نیز می شود. در پیشامدهای روزگار این نوع علم و دانش به سادگی ازشخص جدا می شود و او را در گرداب دشواریها رها می سازد. داستان این کتاب نیز که برگرفته از یکی از حکایات مثنوی مولوی است، همین مضمون را ارائه می دهد.
